Morgen ga ik weer de bergen in.

7 juni 2017 - León, Spanje

Ben vandaag van Léon naar Astorga. Het uit de stad gaan kost altijd.veel tijd. Stoplichten, route nogmaals lezen enz.maar na ca 1 uur waren we er uit. Helaas hadden we wel de goede richting maar niet de goede brug dus hebben we de fietsen naar boven moeten slepen omdat er alleen maar trappen waren.
Ik had al enige tijd geleden mijn aardappelschilmesje.ergens laten liggen, maar gelukkig had Annie er nog een.. Maar die had ze gisterenavond in de keuken laten liggen en die was pas om 13.00 open en zolang willen we.niet wachten dus verder Na ca 1uur dus 10.00 croissant en schococroissant eten, bleek het mesje in dat tasje te zitten​ wij blij want een broodje en een hardgekookt ei snij je makkelijker met een . Bij de lunch om 13.00 uur bleek dat ik het in de prullenbak had gegooid samen met de zakjes. Gelukkig lunchten we op een bankje met een Belgisch echtpaar en zij hadden wel een mes..
In de volgende stad(stadje) gestopt bij weduwe Loomans en daar twee messen gekocht. Vanavond weer lekker eten gemaakt. Fruitsalade (meloen en perzik) Stukjes kalkoenfilet met prei en paprika gewokt met gekookte aardappelen (2) en tomatensalade. Maar weinig mensen gebruiken de keuken dus kunnen we er altijd bij. Welterusten want morgen is het bergen dag l

Foto’s

8 Reacties

  1. Ælse:
    7 juni 2017
    Zoals je gisteren kon lezen, ben in de achtervolging. Vandaag van Versailles naar Botdeaux in de tweede etappe.
    Heel veel succes met de klim van morgen.
    En goede benen
  2. Thea:
    7 juni 2017
    Wat heb je het gezellig, zo samen met Anneke en met alle mensen die hetzelfde doel hebben. Dat moet toch wel een saamhorigheidsgevoel met zich meebrengen.
    Het waait hier nu al 2 dagen keihard, ik hoop dat je daar geen last hebt van de storm. Voor nu: slaap lekker en morgen weer een mooie dag.
  3. Ada Spanjaard:
    7 juni 2017
    Wat een stampij een mesje wel niet teweeg kan brengen!! Ik snap het helemaal. Ik ga ook nooit weg zonder m'n favourite rode mesje. Maar dat zit dan veilig in m'n toilettas. Volgende keer, Tineke, zo'n Zwitsers army knife aanschaffen en aan je broek vasthaken. Ben je altijd paraat! Want de weduwe is inmiddels ook dood, dacht ik....
    Veel succes in de bergen morgen.
  4. Ies de Jong:
    7 juni 2017
    Nou kan ik wel zeggen dat mijn klomp breekt maar ik heb geen klomp! Maar die aardappelschilmesjes, dat komt mij heel bekend voor. Rika en ik zijn 52 jaar getrouwd en dat huwelijk heeft ongeveer één aardappelschilmesje per jaar gekost. Weggedonderd met bloemstelen of allerlei schillen, en in eerste instantie ik de schuld dus.
    Maar.....als de trent zich doorzet hoop ik dat er nog zeker 48 verdwijnen!
  5. Anneke:
    7 juni 2017
    Gisteren weer een aardappelschilmesje met sinaasappelschillen uit de pedaalemmer gevist. Manlief maakt daar een hobby van :-) Veel succes voor morgen, geniet van de mooie omgeving en we wensen je succes in de bergen.
  6. Ada:
    8 juni 2017
    Dus, les, aan het aantal nummers te zien verwacht jij 100 jaar getrouwd te zijn. Binnenkort. Over 48 jaar. Ik hoop voor jou dat Rika ( die ik niet ken, evenmin als jou of jij - weet ik niet goed meer; te lang weg uit nland) daar ook zin in heeft.
    Fietsen jullie eigenlijk? Misschien is fietsen het geheim voor een lang en gelukkig huwelijk met veel mesjes. Mij is dat niet gelukt. Evenmin als het sparen van aardappelschilmesjes.
  7. Etienne El Leon:
    8 juni 2017
    een zekerheid voor mij: als je in de toekomst tegen me zegt "ik heb nog een appeltje met jou te schillen" weet ik nu dat ik mij niet direct ongerust hoef te maken; anders is het als je met gezegdes begint in de stijl van "beschuiten eten"... Vlaams doordenkertje !
  8. Ies de Jong:
    8 juni 2017
    Ada heeft gelijk, het moeten dus zeker twee mesjes per jaar worden!
    En Tineke, je hoeft nog niet elk moment achterom te kijken want die achtervolger is nog effe niet in beeld.